Langdurige hulp

Als vaste hulpverlener hanteer je een werkwijze die flexibel en op maat inspeelt op wat het gezin op dat moment nodig heeft. De ene periode is dat een periode van intensieve betrokkenheid en meedoen. Een volgende periode kijk je van een afstandje mee met het gezin en zijn andere hulpverleners of specialisten aan zet (Schamhart & Colijn, 2012; Van Montfoort & Slot, 2013). Om tijdig de benodigde hulp in te zetten, moeten betrokken organisaties samenwerken op bestuurlijk-organisatorisch niveau. 

Langdurig betrokken 

Soms is kortdurende hulp nodig om orde op zaken te stellen, of om direct in te grijpen als er sprake is van een acute onveilige situatie voor de kinderen in het gezin. Vaker is het nodig om langdurig betrokken te blijven bij gezinnen met meervoudige en complexe problemen. Je kunt een vinger aan de pols houden, opnieuw hulp verlenen als het gezin terugvalt of het gezin stutten en steunen (Schaafsma, 2008; Steketee & Vandenbroucke, 2010).  

Uit onderzoek blijkt dat gezinnen vaak behoefte hebben aan langdurige zorg en ondersteuning, maar dat de hulpverlening hier in de praktijk nog onvoldoende rekening mee houdt (Knot-Dickscheit et al., 2011). De patronen in deze gezinnen zijn vaak hardnekkig en moeilijk te veranderen. Hierdoor is het langdurig stutten en steunen van het gezin noodzakelijk (Drost, 2010). Vaak zal de hulp zich moeten richten op het tegengaan of beperken van de gevolgen van de problematiek. Van het grootste belang is dat de hulp langdurig beschikbaar blijft. Dit kan eventueel op afstand zijn, maar wel zó dat de kans op terugval zo klein mogelijk wordt. Zorg dat wanneer er terugval dreigt het mogelijk is dat de vaste hulpverlener direct meer uren krijgt om in het gezin aan de slag te gaan.