Vervolgstappen bespreken

Wat je bijvoorbeeld tegen het kind kan zeggen: “In de vragenlijst heb je aangegeven dat je meerdere ingrijpende gebeurtenissen hebt meegemaakt en daar veel last van hebt. Je denkt er bijvoorbeeld vaak aan terug terwijl je dat niet wilt en hebt vaak nachtmerries. We noemen dit traumagerelateerde problemen. Het is belangrijk dat je hier hulp bij krijgt, om minder last te hebben van de dingen die je hebt meegemaakt. Daarom wil ik een therapeut inschakelen die kinderen helpt die van dezelfde dingen last hebben als jij”.

Betrouwbare rapportage

Voor jeugdprofessionals, kinderen en ouders is het belangrijk dat er een inzichtelijke, volledige en betrouwbare rapportage ontstaat van de gesprekken en bevindingen. Maak voorafgaand aan de gesprekken duidelijke afspraken met het kind en ouders over welke informatie met ouders en andere betrokkenen gedeeld mag worden, op welk moment en met welk doel. Je moet hierbij de algemene regelgeving voor toestemming en dossiervoering in acht nemen (artikelen 7.1.1.1-7.4.5 Jeugdwet, 2014).

Reactie volgen

Ga als jeugdprofessional met het kind en de ouders in gesprek over ingrijpende gebeurtenissen, beschermende factoren, risicofactoren en traumagerelateerde problemen. In de eerste weken nadat het kind een ingrijpende gebeurtenis heeft meegemaakt, is het goed om de psychologische impact van de gebeurtenis actief te volgen (watchful waiting). Zo kun je in de gaten houden of het kind spontaan tot herstel komt. Daarnaast kun je zien of de reacties van het kind op de gebeurtenis veranderen. Dit kan bijvoorbeeld door in de tweede en vierde week na het meemaken van de gebeurtenis een screeningsvragenlijst bij het kind af te nemen (Schnyder & Cloitre, 2015).