Een integraal hulpverleningsplan opstellen

Toelichting op de aanbeveling

Maak samen met het gezin een integraal hulpverleningsplan dat aansluit op de gedeelde verklarende analyse. Formuleer heldere haalbare doelen, prioriteer de doelen en zorg dat het plan zich richt op het hele gezin.

Een integraal hulpverleningsplan, dat gericht is op het voorkomen van een uithuisplaatsing, vloeit voort uit de analyse van de gezinssituatie. Gezinnen waarbij de jeugdprofessional een uithuisplaatsing overweegt, kampen vaak met problemen op diverse leefgebieden. Deze problemen zijn meestal complex, omdat ze vaak al meerdere generaties doorwerken en onderling verweven zijn. Zo kampen ouders vaak met schulden, psychische problematiek en relatieproblemen, en hebben ze een gebrekkig sociaal netwerk. De analyse richt zich op het hele gezin, en dus moet dit ook gelden voor de hulp. Dit vraagt om een integraal plan van aanpak met heldere doelen en prioriteiten. Zet daarbij in op hulp en ondersteuning die effectief is. Ook is het noodzakelijk dat professionals uit verschillende domeinen met elkaar samenwerken.

Dit zijn cruciale aandachtspunten bij een integraal hulpverleningsplan:

Zet in op de persoonlijke problemen van ouders. Deze hebben namelijk veel invloed op hoe zij als opvoeders functioneren. Om de problemen aan te pakken is adequate hulp nodig, bijvoorbeeld vanuit de ggz of verslavingszorg.
Zet in op problemen die raken aan de bestaanszekerheid van gezinnen, zoals financiën, huishouden en huisvesting.
Zet in op de problemen van kinderen. Zulke problemen kunnen de opvoedtaak van ouders lastiger maken. Het is daarom belangrijk om ouders ondersteuning te bieden om deze problemen aan te pakken.
Heb oog voor de (on)mogelijkheden van informele steun.
Organiseer (tijdelijk) compenserende ondersteuning voor de ouders, als het nodig is om hun last te verminderen. Doe dit bijvoorbeeld vanuit het sociale netwerk of met tijdelijke voorzieningen vanuit de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning).
Probeer te zorgen voor continuïteit in de ondersteuning door wisselingen van hulpverleners te voorkomen. Soms hebben gezinnen te maken gehad met allerlei verschillende hulpverleners. Heb oog en begrip voor het effect dat dit op hen heeft.
Neem afspraken op over monitoring en evaluatie.
Maak goede afspraken over wat ouders en kind kunnen doen als zij ontevreden zijn of het ergens niet mee eens zijn. Maak afspraken over bereikbaarheid en hoe de communicatie plaatsvindt.
Spreek met alle betrokkenen af wie welke rol en verantwoordelijkheid heeft en hoe de samenwerking verloopt. Wie doet wat en hoe en wanneer informeert men elkaar over de voortgang van het gezin?