Evalueren met gezinnen

Evaluatie is een belangrijke werkzame factor in de hulpverlening, vooral bij gezinnen waar je een uithuisplaatsing overweegt. Zorg daarom dat je geregeld met gezinnen evalueert (zie ook de richtlijn Samen beslissen over hulp). Enerzijds kun je zo monitoren hoe de hulp verloopt. En anderzijds houd je zo ook de grote lijnen van de hulpverlening in de gaten.

Na elk gesprek met ouders en kind kun je vragen hoe zij het gesprek hebben ervaren. Vraag daarbij naar het proces (hoe ervaren zij de samenwerking?) en naar de opbrengst (levert het op wat ze ervan verwachten?). Al deze korte evaluaties geven samen inzicht in hoe de hulp verloopt en geven je ook de kans om tijdig bij te sturen. Mogelijke hulpmiddelen bij het evalueren zijn de Session Rating Scale (SRS) en de Outcome Rating Scale (ORS).

Om het hulptraject te evalueren, kan je aan ouders en kinderen bijvoorbeeld deze vragen stellen:

• Wat waren de redenen voor de hulp?
• Zijn de doelen die ouders en kind zichzelf gesteld hebben bereikt?
• Wat heeft hen wel en niet geholpen om hun doelen te bereiken?
• Zijn deze doelen binnen aanvaardbare termijn bereikbaar?
• Is de huidige hulp geschikt om de doelen te bereiken of hebben ouders en kind andere dan wel intensievere hulp nodig?

Verslechtert de situatie, ontstaan er nieuwe problemen, blijven de problemen ernstig of is er onvoldoende resultaat voor de ontwikkeling en veiligheid van het kind? Dan is het zaak dat je als jeugdprofessional opnieuw een ‘pas op de plaats’ maakt. Ook kan het nodig zijn een passende interventie in te zetten, beschreven bij Interventies. Pas dáárna volgt de overweging, samen met het gezin, om het kind al dan niet tijdelijk uit huis te plaatsen. Een uithuisplaatsing is immers een laatste redmiddel. Lees hierover meer bij Beslissen over uithuisplaatsing.